Quem postquam propius famulae videre fideles,Ħ5 Permisere sibi, frustraque adtollere terra Litoribus, lustrat vacuas Pompeius arenas. Obvia nox miserae coelum lucemque tenebrisĪbstulit, atque animam clausit dolor: omnia nervisĦ0 Membra relicta labant: riguerunt corda, diuque Tunc puppe propinquaĥ5 Prosiluit, crimenque deum crudele notavit,ĭeformem pallore ducem, vultusque prementemĬanitie, atque atro squalentes pulvere vestes. Quid perdis tempora luctus?Ĭum possis iam flere, times. Nuntius armorum tristis, rumorque sinister. Quid ferat ignoras: et nunc tibi summa pavoris, Quaerere nec quidquam de fato coniugis audes.ĥ0 En ratis, ad vestros quae tendit carbasa portus, Semper prima vides venientis vela carinae, Litora, prospiciens fluctus: nutantia longe Rupis in abruptae scopulos extremaque curris Moestior, in mediis quam si, Cornelia, campisĮxagitant: trepida quatitur formidine somnus:Ĥ5 Thessaliam nox omnis habet: tenebrisque remotis Leucadii, Cilicum dominus terraeque Liburnae,Įxiguam vector pavidus correpsit in alnum.Ĥ0 Conscia curarum, secreta in litora Lesbiįlectere vela iubes, qua tunc tellure latebas, Litora contigerat, per quae Peneius amnisĮmathia iam clade rubens exibat in aequor.ģ5 Inde ratis trepidum, ventis et fluctibus impar,įlumineis vix tuta vadis, evexit in altum.Ĭuius adhuc remis quatitur Corcyra sinusque Tradere se fatis audet, nisi morte parata? Nisi summa dies cum fine bonorumģ0 Adfuit, et celeri praevertit tristia leto,ĭedecori est fortuna prior. Sic longius aevumĭestruit ingentes animos, et vita superstes Nunc et Corycias classes, et Pontica signaĭeiectum meminisse piget. Nunc festinatos nimium sibi sentit honores,Ģ5 Actaque lauriferae damnat Sullana iuventae. Res premit adversas, fatisque prioribus urget. Cunctis ignotus gentibus esseĢ0 Mallet, et obscuro tutus transire per orbemĮxigit a misero, quae tanto pondere famae Multi, Pharsalica castraġ5 Cum peterent, nondum fama prodente ruinas,Īdtoniti: cladisque suae vix ipse fidelisĪuctor erat.
#Post proelia promeia pro#
Nondum vile sui pretium scit sanguinis esse,ġ0 Seque memor fati tantae mercedis habereĬredit adhuc iugulum, quantum pro Caesaris ipseĬlara viri facies. Qui post terga ferit, trepidum laterique timentemĮxanimat. Motorum ventis nemorum comitumque suorum, Magnus agens, incerta fugae vestigia turbat,ĥ Implicitasque errore vias. Haemoniae deserta petens dispendia silvae,Ĭornipedem exhaustum cursu stimulisque negantem Iam super Herculeas fauces nemorosaque Tempe, 711 Apostrophe de Pompeii fato, deque Aegypto, illiusque tumulo. 675 Reliquum cadaver in mare proiectum servat Cordus, qui ex insula Cypra Pompeium secutus erat, in litusque affert, ibique comburit, deinde sepelit ossa, lapidemque imponit cum inscriptione. 636 Septimius Pompeii caput abscidit, Achillaeque tradit. 620 Conqueritur, facinore viso, Cornelia fugiente navi sua. 560 Ibi eum confodiunt Septimius et Achillas. 538 Achillas parva rate ad Pompeii navem accedens, invitat eum nomine regis, suadetque, ut ratem suam conscendat. 466 In eo concilio Pothinus suadet regi, ut interimat Pompeium. Rex autem de Pompeii adventu comperit ergo concilium convocat. 455 Ibi audit, regem in propinquo adesse ergo flectit iter.
Inde traiecto mari, Pharon praenavigat, et ad Pelusium appellit. 255 Illi renuunt, respondetque Lentulus, hortans ut Aegyptum eat. Nam Aegyptiorum fidem aut Maurorum esse suspectam. 243 In Cilicia alloquitur comites suos, solatur, suadetque, ut secum ad Parthos Eoasque gentes proficiscantur. 239 Pompeius praeternavigat Ephesum, Samum, Rhodum, Pamphyliam, Taurum. 209 Ille igitur, servili habitu indutus, escendit e navi in litus Asiae.
201 Ex his legat Deiotarum ad Orientis populos, auxilia conquisitum. 158 Sole orto eum assequuntur et Sextus filius, et alii proceres amicique. 146 Pompeius nocte in navi sedens loquitur cum gubernatore, quem iubet vitare Thessaliam Italiamque, ceterum navis cursum Fortunae committere. 127 Abit tamen Lesbo cum Cornelia, lugentibus incolis. 1 Conscendit cymbam, eamque Lesbum dirigi iubet, ubi Cornelia uxor cuius animi status describitur.
0 kommentar(er)
